1․Ընդգծի՛ր գոյականները, գիրի՛ր թեք ձևերի ուղիղ ձևերը։
Ասում են, որ գրտնակը սկզբում եղել է հացահատիկի (հացահատիկ) հայոց աստվածուհի Աշորայի (Աշորա) ձեռնափայտը (ձեռնափայտ): Բայց դա սովորական գավազան (գավազանի) չէր: Հենց որ հայոց աշխարհում մեկը հացի (հաց) մնացորդը կամ նույնիսկ փշուրը (փշուր) դեն էր նետում` աղբին (աղբ) խառնելով, աստվածուհու ձեռքից (ձեռքից) ձեռնափայտը (ձեռնափայտ) դուրս էր թռչում` հասնում և հարվածում հացն (հացի) անարգողի (անարգող) ճակատին (ճակատ) ու ետ գալիս աստվածուհու (աստվածուհի) մոտ: Գրտնակն (գրտնակի) այդպես կլորիկ ու թմբլիկ է դարձել սրա-նրա ճակատին (ճակատ) թմփացնելով: Հետո այնպես եղավ, որ մարդիկ (մարդու) սովորեցին հացի (հաց) ոչ մի փշուր (փշուրի) դեն չնետել և աստվածուհին (աստվածուհու) իր ձեռնափայտը (ձեռնափայտ) նվիրեց մարդկանց (մարդու)։
2․Տրված բառերում ընդգծել ու հոլովման ենթարկվող բառերը։
Հայրենիք, հոգեհանգիստ, լեռ, հայորդի, ձի, Անի, սեր, մատանի, դաշնակահար, մարդ, սյուն, կղզի, խնձորենի, աչք, խոտաբույս, քամի, պապ, ուխտատեղի, բարդի, ամուսին, թատերափորձ, գարի, թունանյութ, անկողին, տատ, գինի, Նաիրի։